Lonkomama, czyli loncea matre culinae

Jeżeli mała Lonka zachowa chociaż część pamięci z dzieciństwa, zapamięta lonkomamę, czyli teaver, najpewniej w roli lonkomamy kuchennej. Poniżej opis:

Lonkomama kuchenna

(loncea matre culinae)

Udomowiona około 24 miesiące temu, występuje w każdym klimacie, w okresie zimowym zapada w lekki letarg, preferuje temperaturę powyżej średnich amplitud rocznych i umiarkowaną wilgotność powietrza. Jest szczególnie wrażliwa na ostre światło słoneczne, należy chronić ją przed poparzeniami stosując przeciwsłoneczne filtry zewnętrzne.

Matre culinae jest aktywna przez jakieś 17 godzin na dobę, a większość tego czasu spędza dbając o otoczenie loncea pulchra, z którą współżyje w harmonijnej symbiozie. Do jej głównych zajęć należy gotowanie, zmywanie naczyń i zbieranie przyrządów edukacyjnych loncea pulchra. Ogólnie można to ująć tak, że co loncea pulchra naśmieci, to matre culinae posprząta. W ten sposób obie czują się sobie potrzebne. 

Niemniej jednak należy zauważyć, że do głównych zadań długoterminowych matre culinae, czyli tzw. lonkomamy, należy pomoc w usamodzielnianiu się loncea pulchra. W tym celu gatunek ten wypracował niezawodne sposoby treningowe, takie jak świetne poczucie uciekającego czasu, umiejętność długodystansowych wybiegów o natychmiastowym działaniu a także szantaż emocjonalny. Mimo, że broń ta wygląda dość niewinnie na pierwszy rzut oka, wprawnie użyta przez lonkomamę jest niezwykle groźna.

Lonkomama jest wszystkożerna, żywi się głównie tym samym co Lonka, a jej największym przysmakiem jest czekolada, kawa i herbata. Okresowo pochłania większe ilości tych używek, wprowadzając się w stan euforii.

Zwyczaje godowe loncea matre culinae to jej prywatna sprawa. Wiadomo jednak, że ma stałego partnera, którego wybiera raz na całe życie.

Lonkomama zajmuje się także rozwojem kulturalnym Lonki i często można ją zaobserwować, kiedy czyta jej lub opowiada bajki, wyprowadza ją do innych przedstawicieli gromady pulchra, aby wraz z nimi tłukła się w piaskownicy o najlepsze foremki i samochodziki, lub też, gdy przeprowadza jej multimedialną stymulację synaptyczną.

Podsumowując, loncea matre culinae jest niezbędna w procesie wychowywania Lonki i do momentu usamodzielnienia się, stanowi jej naturalną barierę przed niesprzyjającymi warunkami zewnętrznymi.